Een Vernieuwde Schepping
Klik op de afbeelding voor het PDF document (alleen in het Nederlands). Deze laad in een nieuw venster.
Of lees het online hieronder in uw geselecteerde taal.
Een Vernieuwde Schepping
Er is een wijdverbreid geloof in het populaire mainstream christendom dat God de aarde op een dag zal vernietigen. Dit geloof past goed bij het idee van een opname en een toekomstige Verdrukking, omdat Christenen de planeet kunnen ontvluchten terwijl het zogenaamd slechter wordt. Dit is echter niet wat de Schrift leert. God laat zijn schepping niet in de steek, maar herstelt haar. Dit is de grote hoop van het evangelie.
Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft, in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God.
Rom. 8:21,22
Aan het einde van dit tijdperk wordt in het boek Openbaring een prachtig beeld geschetst van de hemel die neerdaalt zodat God onder de mensen op aarde kan wonen (Openbaring 21:2-4): "Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen. Er zal geen dood of rouw of huilen of pijn meer zijn." Het Koninkrijk van God dat Jezus heeft ingehuldigd zal dan de hele planeet omvatten (Matteüs 13:31-32).
Overal in de Schrift staat de belofte van een "nieuwe hemel" en een "nieuwe aarde”. (Jesaja 65:17, 66:22; 2 Petrus 3:13)
Het is de moeite waard om te vermelden dat in het oude nabije Oosten "hemelen" refereerde aan de hemel en de ruimte, maar ook aan het rijk waarin God woont. De hemelen die in de volgende verzen worden genoemd verwijzen zeer waarschijnlijk naar het universum.
En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer.
Opb. 21:1
Zonder de juiste context is het gemakkelijk te begrijpen waarom velen dit vers zouden opvatten als zou God de aarde vernietigen en een nieuwe maken. Maar dat is niet precies wat het vers zegt. Een goede parallel is hoe Paulus iemand beschrijft die "opnieuw geboren" wordt:
Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. 2 Kor. 5:17
Deze twee verzen gebruiken dezelfde zinnen: "nieuw" en "voorbijgegaan". Beide verzen beschrijven hoe God de schepping heeft hersteld. Met de term "nieuwe schepping" wilde Paulus niet het idee overbrengen dat we een compleet ander individu worden. Er is een zodanige continuïteit tussen de oude en de nieuwe persoon dat het dezelfde persoon blijft, maar dan vernieuwd. De persoon is dezelfde, maar de kwaliteit van die persoon is veranderd.
Het Bijbelse concept van de Nieuwe Aarde is er een van vernieuwing en herstel. Petrus predikte dat we ons moeten bekeren en ons naar God moeten keren "totdat de tijd komt dat God alles zal herstellen, zoals hij lang geleden door zijn heilige profeten heeft beloofd" (Handelingen 3:19-21).
In de oorspronkelijke Griekse tekst zijn er twee woorden voor "nieuw”:
“neo” betekent: iets nieuws geschapen
“kainos” betekent: nieuw van vorm, vernieuwd, hersteld
Het eerste woord is neo en wordt gebruikt om iets te beschrijven dat nieuw is in de tijd. Bijvoorbeeld, een klassieke auto die pas gerestaureerd is naar zijn oorspronkelijke staat kan nooit neo zijn omdat het niet nieuw is in de tijd. Toen de auto voor het eerst werd gebouwd was het neo, maar omdat het nu iets ouds (archaios) is dat wordt vernieuwd of gerestaureerd, kan het nooit meer als neo worden beschreven. Neo is niet het woord dat gebruikt wordt in de passages uit Openbaring 21:1 of 2 Korintiërs 5:17.
Het woord dat in die passages wordt gebruikt om de nieuwe aarde en het zijn van een nieuwe schepping te beschrijven is kainos. Neo kan alleen iets betekenen dat uit niets is gemaakt. Kainos betekent ook nieuw, maar het beschrijft iets dat kwalitatief nieuw of vernieuwd is. Kainos is het woord dat Paulus gebruikt om de christen te beschrijven als een nieuwe (kainos) schepping. De individuele christen is niet verdampt en nieuw geschapen, maar het oude (archaios) is voorbijgegaan en het nieuwe (kainos) is gekomen.
Daarom zinspeelt Openbaring 21:1 niet op een aarde die wordt vernietigd en vervolgens wordt vervangen door een nieuw geschapen aarde. Het spreekt over de aarde die van de ene toestand in de andere overgaat (parachomai), kwalitatief vernieuwd (kainos) en hersteld wordt. (Romeinen 8:20-21).
We hebben al bekeken hoe de nieuwe aarde per definitie niet nieuw-van-niets is , maar eerder vernieuwd. Dit woord "kainos” staat ook in een andere passage in de Schrift die vaak verkeerd geïnterpreteerd wordt:
Want willens en wetens is het hun onbekend dat door het Woord van God de hemelen er reeds lang geweest zijn, evenals de aarde, die uit water oprijst en in water vaststaat. Daardoor is de wereld die er toen was, vergaan, overspoeld door het water.
Maar de hemelen die er nu zijn, en de aarde, zijn door hetzelfde Woord als een schat weggelegd en worden voor het vuur bewaard tot de dag van het oordeel en van het verderf van de goddeloze mensen.
Maar laat vooral dit u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Heer is als duizend jaar en duizend jaar als één dag.
De Heer vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen.
Maar de dag van de Heer zal komen als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen verbranden.
Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht;
u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten.
Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont. 2Pet. 3:5-13
Opnieuw beschrijft de uitdrukking "nieuwe hemel en nieuwe aarde" een vernieuwde aarde en een vernieuwd universum. Petrus vergelijkt in deze passage een toekomstig vuur met de wateren van de zondvloed in Genesis. In de zondvloed werd de slechtheid weggenomen, maar de aarde bleef en het goede deel ervan overleefde ongedeerd. Op dezelfde manier is het vuur dat beschreven wordt een verfijnend vuur, een veel voorkomend motief in de Schrift. Zie het meer als een smidsvuur dan als een verbrandingsoven.
"De aarde en alles wat zich daarin bevindt zal worden blootgelegd." Het Griekse woord hiervoor is heurisko. Deze woordkeuze is heel bewust. In 3:14 roept Petrus zijn lezers op om "alles in het werk te stellen om vlekkeloos, onberispelijk en in vrede met hem te zijn" en eerder, in 1 Petrus 1:7, zegt hij: "Deze [beproevingen] zijn gekomen opdat uw geloof - dat meer waard is dan goud, dat vergaat hoewel het door vuur is verfijnd - oprecht zal blijken (heurisko) en zal resulteren in lof, heerlijkheid en eer wanneer Jezus Christus wordt geopenbaard".
Wat Petrus doet door te zeggen "alles zal worden blootgelegd" en te zinspelen op het vuur van een reinigen of zuiver maken, is het gebruiken van een fysiek proces om een metafysisch mysterie uit te leggen - de ontzagwekkende zuivering van het hele universum, inclusief de planeet Aarde. Op de een of andere manier moet de hele kosmos worden verfijnd en gezuiverd tevoorschijn komen.
1 Korintiërs 3:10-15 beschrijft dit zuiverende vuur dat het kwade vernietigt, maar het goede zuivert.
Vraag jezelf af: waarom zou de hele schepping zuchten om bevrijd te worden van haar slavernij aan verval (Romeinen 8:20-22), als ze alleen maar volledig vernietigd zou worden, letterlijk versmolten met vuur?
Als God verlost en herstelt, vernietigt Hij niet en maakt Hij uit het niets iets nieuws. Denk aan het lichaam van Christus na zijn opstanding. Ze vonden geen as in het graf, ze vonden niets, het graf was leeg. Jezus liep na zijn opstanding rond met een hersteld, verlost, verheerlijkt lichaam; hetzelfde lichaam dat volmaakt is gemaakt (Lucas 24:39, Johannes 20:27). God zal hetzelfde met ons en de aarde doen.
De Schrift leert ons dat Gods plannen nooit worden verijdeld; God faalt niet en vervangt niet. In plaats daarvan herstelt en verzoent Hij alle dingen (Kolossenzen 1:20). De uiteindelijke bestemming voor Gods volk is niet opgaan naar God in de hemel, terwijl de aarde en de hemel worden vernietigd. De eindbestemming is een vernieuwde wereld en kosmos waarin God naar beneden komt om onder zijn mensen te zijn. [Opb. 21:3]
Als dat je niet enthousiast maakt over de mogelijkheden in onze toekomst, wat dan wel.
Bron: https://www.rivalnations.org/renewed-creation/